Dieta 1000 kcal – wpływ na organizm diety niskokalorycznej

Talerz z sałatką

Dieta 1000 kalorii oraz inne diety poniżej 1000 kcal to programy żywieniowe, które są stosowane w celu redukcji masy ciała. Jedynym założeniem stosowania diety niskoenergetycznej jest uzyskanie szybkiego efektu w możliwie krótkim czasie. Parametry zdrowotne, są często pomijane. Takie postępowanie nie ma jednak nic wspólnego ze zdrowym odchudzaniem. Dlaczego dieta 1000 kcal może być niebezpieczna dla organizmu?

Dieta 1000 kcal – na czym polega?

Dieta 1000 kcal opiera się na jadłospisie, który jak sama nazwa wskazuje, zakłada przyjęcie w ciągu dnia 1000 kcal. Dlaczego akurat 1000 kcal? Nie ma to żadnego uzasadnienia, przede wszystkim ze względu na fakt, iż zapotrzebowanie energetyczne każdego człowieka powinno być ustalone indywidualnie. Jeżeli zachodzi konieczność redukcji masy ciała, która wynika z aspektów zdrowotnych, dobowe zapotrzebowanie korygowane jest o określony deficyt energetyczny.

Poza tym dieta powinna uwzględniać stan zdrowia, w szczególności gdy osoba podejmująca redukcję cierpi na choroby przewlekłe. Istnieje wiele diet, które z powodzeniem mogą służyć jako diety odchudzające i dodatkowo będą uwzględniać potrzeby organizmu pod względem stwierdzonych jednostek chorobowych. Do takich diet należą m.in. dieta wątrobowa, dieta cukrzycowa, dieta moczanowa, dieta w niedoczynności tarczycy, czy dieta w refluksie.

Dieta tysiąca kalorii jest niezgodna z zaleceniami przedstawionymi w Piramidzie Zdrowego Żywienia. Mimo tego, iż powinna być komponowana z produktów na co dzień pożądanych w dobowym jadłospisie, to drastyczne obniżanie poziomu dobowego dowozu kalorii oraz wykluczenia dotyczące spożycia tłuszczów są z fizjologicznego punktu widzenia, co najmniej niewłaściwe. Dietetycy i lekarze zgodnie odradzają tego typu rozwiązania ze względu, iż efekty stosowania diet niskoenergetycznych są przede wszystkim krótkotrwałe. Po ich zakończeniu zwykle zachodzi efekt jojo, co powoduje u osób odchudzających się frustrację i niechęć do podejmowania kolejnych prób redukcji masy ciała.

Czytaj również:  Dieta w zespole jelita drażliwego (IBS) - zasady i zalecenia

Dieta 1000 kcal – zasady

Dieta 1000 kcal powinna z założenia być oparta na wartościowych i wysoko odżywczych produktach – warzywach, owocach, chudym mięsie. Ze względu na ograniczoną ilość kalorii przewidzianą w jadłospisie maksymalnie ogranicza się produkty wysokotłuszczowe. Z diety 1000 kcal eliminuje się wszystkie dodatki, które mogą pobudzać łaknienie bądź podnosić wartość organoleptyczną potraw i zaostrzać apetyt np. sól, glutaminian sodu i aromatyczne przyprawy.

Owoce, warzywa, orzechy i jaja a na nich centymetr krawiecki

Zasady diety 1000 kcal.

1.    Dieta 1000 kcal dostarcza wraz z pożywieniem nie więcej niż założoną ilość energii w ciągu doby.

2.    Posiłki w diecie 1000 kcal są niewielkie objętościowo, gdyż przewidziane 1000 kcal należy rozłożyć na 4 lub 5 pozycji w jadłospisie.

3.    Dieta 1000 kcal opiera się na spożyciu dużych ilości warzyw. Źródłem białka są ryby, chude mięso i warzywa strączkowe. 

4.    Źródłem węglowodanów w diecie 1000 kcal są warzywa niskoskrobiowe, kasze o niskim indeksie glikemicznym, pieczywo razowe z pełnego przemiału.

5.    W diecie 1000 kcal ogranicza się wszelkie źródła tłuszczy, nawet pożądane dla funkcjonowania organizmu kwasy tłuszczowe nienasycone.

6.    Z diety 1000 kcal eliminowana jest sól oraz będące źródłem sodu w diecie produkty przetworzone np. wędliny przemysłowe, konserwy, dania gotowe. 

7.    Podczas stosowania diety 1000 kcal nie wolno spożywać napojów alkoholowych. 

Po zakończeniu diety 1000 kcal należy stopniowo zwiększać kaloryczność dobowego jadłospisu. Zabieg ten ma na celu ograniczenie ryzyka powstania efektu jojo. 

Dieta 1000 kcal – wpływ na zdrowie

Dieta redukcyjna 1000 kcal ze względu na niską zawartość składników odżywczych, stosowana przez dłuższy okres może mieć negatywne konsekwencje zdrowotne. Przede wszystkim rozpoczynając proces redukcji masy ciała, należy skontaktować się z lekarzem lub dietetykiem i wykonać podstawowe badania podmiotowe i laboratoryjne. Na podstawie interpretacji wyników można ustalić aktualną kondycję organizmu oraz wyeliminować choroby, które mogą mieć wpływ na brak skuteczności podejmowanych prób odchudzania. Do takich chorób należą m.in. cukrzyca typu 2, insulinooporność, niedoczynność tarczycy i choroba Hashimoto – dieta w takich sytuacjach powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb organizmu. Należy z całą stanowczością podkreślić, iż drastyczne diety odchudzające, do których należy dieta 1000 kcal, mogą być poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia.

Czytaj również:  Jakie są najlepsze źródła magnezu w pokarmie?

Dieta 1000 kcal – przeciwwskazania: 

  •       niedoczynność tarczycy;
  •       choroba Hashimoto;
  •       cukrzyca typu 2;
  •       kobiety przygotowujące się do ciąży;
  •     kobiety ciężarne;
  •       kobiety karmiące;
  •       osoby młode, w okresie wzrostu i dojrzewania;
  •       osoby starsze, seniorzy powyżej 65. roku życia;
  •       osoby aktywne fizycznie.

Niskoenergetyczna dieta, której przykładem będzie dieta 1000 kcal, jest dla organizmu ogromnym stresem, gdyż w skrajnych przypadkach do celów energetycznych zużywane jest własne białko ustrojowe. Katabolizm mięśni i tkanek jest skrajnie negatywnym zjawiskiem.

Dieta 1000 kcal – opinia dietetyków

Dieta tysiąca kalorii w opinii lekarzy, fizjologów, psychologów jedzenia i dietetyków może prowadzić do wielu zaburzeń. Przede wszystkim skrajne ograniczenie energii dostarczanej z pożywieniem buduje niezdrowe relacje z jedzeniem. Z punktu widzenia osoby odchudzającej się, zastosowanie diety 1000 kcal będzie „drogą na skróty” w redukcji masy ciała. O ile kilkudniowe efekty stosowania diety 1000 kcal mogą być spektakularne, gdyż w szybkim czasie następuje utrata kilku kilogramów, to w dłuższej perspektywie dochodzi do powstawania niedoborów, które będą miały wpływ na negatywne funkcjonowanie organizmu. 

Ogromnym zagrożeniem wprowadzania niskoenergetycznych diet np. diety 1000 kcal są zaburzenia odżywiania takie jak:

  •       anemia;
  •       bulimia;
  •       ortoreksja;
  •       bigoreksja;
  •       zespół nocnego jedzenia. 

W sytuacjach stwierdzenia postępujących zaburzeń odżywiania, niezbędna jest interwencja psychiatryczna i fachowa pomoc doświadczonego dietetyka.