Dieta Cambridge – na czym polega? Czy jest zdrowa?

Dieta Cambridge to skrajnie niskoenergetyczna dieta, której stosowania tylko z pozoru wydaje się łatwym sposobem na odchudzanie. Na czym polega dieta Cambridge? Jakie są efekty niepożądane i przeciwwskazania do stosowania diety Cambridge?

Spis treści Ukryj

1 Dieta Cambridge – co to takiego?

1.1 Zasady diety Cambridge

2 Warianty diety Cambridge

2.1 1. Dieta Cambridge – wersja brytyjska

2.2 2. Dieta Cambridge – wersja amerykańska

2.3 Dieta 1:1 by Cambridge – stopnie energetyczne:

3 Konsekwencja stosowania diety Cambridge

Dieta Cambridge – co to takiego?

Dieta Cambridge (Cambridge Weight Plan) należy do grupy diet VLCD (very low calorie diet). Zwana także dietą 1:1 to podzielony na etapy, niskokaloryczny program żywieniowy mający na celu redukcję masy ciała. Założenia diety zostały opracowane przez dwóch naukowców dr Alana Howarda i dr Iana McLean Bairda z Cambridge (stąd nazwa diety), którzy w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia szukali sposobu na leczenie otyłości. Rewolucyjny na tamten czas plan odchudzania miał na celu szybką redukcję masy ciała, poprzez zastosowanie kilkustopniowego procesu opierającego się na bardzo niskiej podaży kalorii. Znaczne ograniczenie kalorii skutkowało wprowadzeniem organizmu w stan ketozy, przez co dochodzi do zwiększonego wykorzystania w celach energetycznych zmagazynowanej tkanki tłuszczowej. Stworzenie gotowych produktów, zastępujących posiłki było rozwiązaniem, które stosowane jest do dnia dzisiejszego. Współpraca z producentami dań gotowych dedykowanych diecie Cambridge, oparcie całego procesu odchudzania na asortymencie, który można nabyć wyłącznie u przedstawicieli handlowych, przełożyło się na ogromny sukces komercyjny. Nasuwa to podejrzenie co do prawdziwych intencji twórców diety 1:1.

W trakcie odchudzania spożywa się specjalnie przygotowane zupy, owsianki, koktajle, batony rozpoczynając od kaloryczności odpowiadającej zapotrzebowaniu kilkumiesięcznego dziecka. Wybieranie drogi na skróty, oczekiwanie szybkich efektów bardzo często wiąże się z szeregiem niepożądanych konsekwencji zdrowotnych, a powrót do dawnych nawyków zwykle kończy się efektem jojo. Sztuczna żywność z saszetek, daleko idące restrykcje żywieniowe, skrajnie niska podaż kalorii to dodatkowo budowanie niewłaściwych relacji z jedzeniem. Uzależnienie sposobu odżywiania od gotowych dań diety Cambridge ma też przełożenie na kontakty społeczne, co może mieć negatywne skutki psychologiczne. Złudna pomoc jest oferowana przez konsultanta (nie dietetyka), ma w teorii zapewniać wsparcie procesu odchudzania, co w praktyce sprowadza się do budowania i utrzymywania kontaktów handlowych z klientami stosującymi dietę 1:1.

Czytaj również: Bretarianizm - czym jest? Czy człowiek może tak żyć?

Zasady diety Cambridge

Podstawowe założenia diety Cambrigde to:

etap przygotowania;
etap redukcji masy ciała;
etap stabilizacji masy ciała;
etap długofalowej kontroli masy ciała.

To jaki wariant kaloryczny będzie stosować osoba odchudzająca, się ma zostać ustalone podczas rozmowy z konsultantem, który opracowuje cały plan redukcji. W diecie 1:1 dzienna podaż energii rozpoczyna się od 440 kcal, co powinno zdecydowanie zniechęcać do tak niebezpiecznych praktyk.

Przygotowanie do diety polega na obniżeniu ilości spożywanych kalorii. Następnie następuje przejście do etapu odchudzania, w którym dochodzi do znacznego zredukowania przyjmowanych składników odżywczych. Według twórców tego planu żywieniowego kluczowe dla skuteczności diety Cambridge jest całkowite wyeliminowanie tradycyjnie przygotowanych posiłków i zastąpienie oferowanymi przez producenta daniami z saszetek.

Faza stabilizacji masy ciała polega na indywidualnym zwiększeniu ilość przyjmowanych kalorii i na tym etapie dozwolone jest włączenie do jadłospisu tradycyjnych posiłków.

Wyjście z diety ma również polegać na stałej kontroli masy ciała i utrzymywaniu właściwych nawyków żywieniowych. W tym etapie dochodzi też do odchodzenia od gotowych dań diety Cambridge.

Warianty diety Cambridge

Dieta Cambridge występuje w dwóch wersjach – amerykańskiej i brytyjskiej, które mimo podobnych założeń nieznacznie różnią się od siebie.

1. Dieta Cambridge – wersja brytyjska

Okres przygotowawczy do rozpoczęcia planu żywieniowego obejmuje okres 7-10 dni i polega na samodzielnym ograniczeniu ilości spożywanych kalorii.
Okres odchudzania opiera się wyłącznie na stosowaniu gotowych produktów dedykowanych diecie Cambridge. Kobiety przyjmują wówczas 3 posiłki, mężczyźni – 4 posiłki dziennie. Etap ten trwa 4 tygodnie i w tym czasie dobowa podaż energii nie przekracza 500 kcal.
Okres stabilizacji polega na stopniowym zwiększaniu dobowej podaży energii (maksymalnie do 1000-1500 kcal) i zastępowaniu gotowych posiłków Cambridge tradycyjnymi posiłkami.
Okres utrzymania masy ciała to dobowa kaloryczność jadłospisu na poziomie nieprzekraczającym 1500 kcal. Jeden posiłek powinien być spożywany daniem diety Cambridge.

Czytaj również: Kiszonki - czym są, jakie mają właściwości, dlaczego warto je jeść?

2. Dieta Cambridge – wersja amerykańska

Amerykański wariant diety Cambridge nie narzuca żadnych ograniczeń czasowych co do długości czasu jej stosowania.
Dobowa podaż kalorii nie przekracza 800 kcal.
Jadłospis składa się z 3 posiłków gotowych dań diety Cambridge i jednego posiłku przygotowanego w konwencjonalny sposób.
W ciągu dnia należy wypijać od 8 do 10 szklanek wody, dopuszcza się przyjmowanie herbaty i kawy.
Stosowanie diety Cambridge w wersji amerykańskiej zaleca regularne kontrole lekarskie.
Redukcja masy ciała opiera się na stosowaniu diety do osiągnięcia oczekiwanej wagi.
Podobnie jak w wersji brytyjskiej okres stabilizacji polega na wprowadzaniu dań kuchni tradycyjnej, w miejsce dań przygotowywanych z saszetek.
Utrzymanie masy ciała jest możliwe przy prowadzeniu prawidłowych nawyków żywieniowych. Chcąc zachować efekt diety Cambridge, zaleca się też zastąpienie jednego posiłku w ciągu dnia daniem Cambridge.

Obecnie nie praktykuje się stosowania stricte żadnego z wariantów diety Cambridge, a ich kombinację. Nowe rozwiązanie, które przewiduje pięć wersji kalorycznych, otrzymało nazwę diety 1:1.

Dieta 1:1 by Cambridge – stopnie energetyczne:

Stopień 1 – dostarcza 800 kcal i zakłada 4 posiłki dziennie, przy czym wariant 1a składa się z samych gotowych dań diety 1:1. Wariant 1b jest przewidziany dla osób chorych i przyjmujących leki, przewiduje 3 dania gotowe i 1 standardowy posiłek o zawartości 200 kcal.
Stopień 2 – dostarcza 1000 kcal, na które składają się dwa dania gotowe diety 1:1 i śniadanie 150 kcal oraz obiad 400 kcal. Opcjonalnie można spożyć 125 ml mleka 2% (lub 80 g jogurtu naturalnego, bądź 100g kefiru/maślanki) i sałatkę.
Stopień 3 – dostarcza 1200 kcal i obejmuje 2 produkty diety Cambridge 1:1 oraz śniadanie 300 kcal i obiad 400 kcal. Opcjonalnie dopuszcza się spożycie 100 ml mleka 2% i sałatki. Stopień 3 powinien być pierwszą fazą odchudzania dla osób otyłych lub z dużą nadwagą. Od tego poziomu zaleca się też rozpoczęcie diety 1:1 osobom o wysokim poziomie aktywności fizycznej.
Stopień 4 – zwiększenie kaloryczności do 1500 kcal i obejmuje 1 produkt Cambridge 200 kcal w porze II śniadania oraz klasyczne posiłki, które składają się – śniadanie 300 kcal, obiad 500 kcal i kolacja 400 kcal. Dodatkowo można spożyć 100 ml mleka 2% i sałatkę.
Stopień 5 – to wieńczące proces wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych i zwiększenie kaloryczności powyżej progu ze stopnia 4.

Czytaj również: Dieta w zespole jelita drażliwego (IBS) - zasady i zalecenia

Konsekwencja stosowania diety Cambridge

Dieta Cambridge, jako dieta odchudzająca nie powinna być stosowana przez osoby cierpiące na choroby przewlekłe takie jak cukrzyca, choroby nerek i wątroby oraz przez pacjentów cierpiących na choroby układu sercowo-naczyniowego. Przeciwwskazania do stosowania diety Cambridge dotyczą także dzieci i młodzieży, seniorów powyżej 60. roku życia oraz kobiet ciężarnych i w okresie laktacji.

Zagrożenia stosowania diety Cambridge: